Vincent van Steen
“Mensen durven andere mensen niet meer te corrigeren op hinderlijk gedrag”
Vincent van Steen
Zeist,
17
oktober
2016
|
08:46
Europe/Amsterdam

“Mensen durven andere mensen niet meer te corrigeren op hinderlijk gedrag”

Vincent van Steen (56) woont in het centrum van Breda. Daar ziet hij een toenemende verruwing en vrijbuiterij. ’Doe je dat thuis ook?’ is een vraag die volgens hem veel vaker mag worden gesteld. Van Steen werkt op de IT-afdeling van Achmea in Tilburg.

“Je kunt beter vragen: ‘wat boeit me niet?’ Op internet ben ik iemand die veel reageert en commentaar geeft.”

“Ik kom uit een rood nest en begeef mij in het politieke spectrum links van het midden. Misschien chargeer ik heel erg, maar mensen ter linker zijde zijn vaak meer solidair dan rechtse mensen.”

“Solidariteit is verbinding met andere mensen voelen en elkaars risico’s willen dragen. Je bent niet alleen op de wereld.”

“Mijn beide ouders komen uit grote gezinnen van elf en acht kinderen. Mijn opa’s waren fabrieksarbeiders en mijn vader had een schildersbedrijf met een winkel. Geen rijke gezinnen qua financiën, maar spiritueel rijk.”

“Bij ons thuis werd alles besproken. Ook de politiek. Met vijf kinderen ging dat er levendig aan toe. In de jaren ’80 was ik al mee met de grootste demonstratie ooit in Nederland: Stop de neutronenbom.”

“Ik heb het idee dat de samenleving snel individualiseert. Het is ieder voor zich en God voor ons allen, maar die laatste is er niet meer, dus we staan er steeds meer alleen voor.”

“In de Volkskrant las ik een interview met een kok uit een verplegingsinstelling die moest elke dag maaltijden maken voor 3 euro per persoon. Hij sloeg alarm. Het is onmogelijk om voor dat bedrag een gezonde en gevarieerde maaltijd neer te zetten.”

“Ik zie een teloorgang van de sociale voorzieningen voor hulpbehoevenden. Ook in Breda. De reguliere zwervers ken ik daar wel, maar in de afgelopen drie jaar zijn ze in aantal behoorlijk toegenomen.”

“Mensen oordelen makkelijk over zwervers. Ze hebben het vooral aan zichzelf te danken. Inlevingsvermogen neemt af, wanneer men het zelf goed heeft.”

“Sympathie is Grieks voor samen en gevoel.”

“Sinds 1989 woon ik in de binnenstad van Breda. Wat mij opvalt is de toenemende verruwing en vrijbuiterij. Mensen durven andere mensen niet meer te corrigeren op hinderlijk gedrag of overlast.”

“Hier om de hoek is een mooi gerenoveerd stadspark. Aanvankelijk hadden ze daar schitterende teakhouten banken neergezet. Inmiddels zijn die vervangen door onverwoestbare metalen versies omdat de anderen constant werden vernield.”

“’Doe je dat thuis ook?’ Die vraag wordt veel te weinig meer gesteld.”

“In de binnenstad is het aantal evenementen exponentieel gestegen. Ik ben geen notoire klager, maar als je er al een klacht over indient, dan moet je niet zeiken. Je woont namelijk in de binnenstad dan heb je die overlast maar te pikken.”

“Gemeenschapsgevoel zou veel meer aandacht mogen krijgen in de opvoeding en het onderwijs. Zoals kinderen aanleren dat de spullen die in de openbare ruimte staan, van ons allemaal zijn, en dat je daar met je klauwen vanaf blijft.”

“De sociale dienstplicht vind ik een goed idee. Een keer in je leven moet je iets terug doen voor de gemeenschap.”

“Tijdens carnaval heet Breda het Kielegat. Trek maar een boerenkiel aan, zijn we allemaal gelijk. Mooi.”

Boilerplate

Hoe solidair is Nederland?

Vanaf begin 2015 is Achmea op zoek naar antwoorden op deze vraag. We vragen publieke figuren naar hun persoonlijke mening over solidariteit. Dat levert elke week nieuwe inzichten op. Lees eerdere blogs over solidariteit in Nederland en praat mee op Facebook!

Reacties (0)
Bedankt voor uw bericht.