"Van wie is Amsterdam eigenlijk?"

De grenzen zijn bereikt voor het aantal toeristen in de stad vinden steeds meer Amsterdammers. Is er brand in Mokum? Aan het woord: Frans van der Avert, directeur van Amsterdam Marketing. 

“Amsterdam is door de eeuwen heen een open en tolerante samenleving geweest, met een rijke traditie en reputatie om mensen met andere opvattingen, seksuele voorkeuren en religies op te vangen. Solidariteit is de basis van de welvaart van de stad.”

“Nu zitten we op 17 miljoen bezoekers per jaar. In vijf jaar tijd zijn we verdubbeld. Daarmee maken wij onderdeel uit van een wereldwijde trend. Mensen reizen steeds makkelijker vanwege de groei van de welvaart.”

“We moeten het niet hebben over toeristen. Iedereen die Amsterdam aandoet, is een bezoeker met verschillende motivaties. Meer dan de helft van het bezoek is Nederlands. Slechts 4 of 5 procent komt uit China.”

“Zes jaar geleden gingen diverse musea open, kwamen er twee nieuwe theaters bij en werd een nieuwe bibliotheek in gebruik genomen. Dan moet je niet vreemd opkijken als daar veel meer mensen op afkomen.”

“Nu voeren bewoners en bezoekers de discussie: van wie is de stad? Maar je kunt die stroom bezoekers niet stoppen met een hek om Amsterdam.”

“Bewoners zijn het fundament van de stad; die nemen wij heel serieus. Als zij wegtrekken, dan krijg je een spookstad, een soort Disney World. Daarom moet je solidair zijn met de bewoners. Zij komen op de eerste plaats. Aan de andere kant, willen we deze tolerante, mooie stad ook delen met bezoekers.”

“Het toerisme in Amsterdam is goed voor 150.000 banen en 19 miljard euro inkomsten per jaar. Toch mag dat nooit van doorslaggevende betekenis zijn.”

“Het is te druk in Amsterdam. Er zijn te veel mensen op straat, het is te lawaaiig, er zijn te veel slecht fietsende bezoekers en er ligt te veel troep op straat.”

“Bij Amsterdam City Marketing gaan we niet over de openbare orde, het wetboek of de infrastructuur. Wat wij doen, is proberen de stad groter te maken. Bezoekers te overtuigen dat de stad veel meer is dan de grachten. Met De Hallen, de Plantage en een schitterend filmmuseum in Noord.”

“Als je Amsterdam vergelijkt met de metropool Londen, dan loopt ons gebied via Zandvoort naar Alkmaar tot Lelystad en weer terug naar Lisse. Tegen bezoekers zeggen we; als jullie naar het strand willen, ga dan naar Amsterdam Beach. Bovendien zit je ook zo bij de Zaanse Schans, in het Frans Hals of het Zuiderzee Museum. En weet je dat het Muiderslot tegenwoordig voor de internationale markt Amsterdam Castle heet?”

“Wij willen de kwaliteitsbezoeker aantrekken. Iemand die geïnteresseerd is in de stad, geen overlast veroorzaakt en Amsterdam niet alleen ziet als een decor voor een eigen feestje. In onze marketing benadrukken we zodoende voortdurend de kwaliteit van Amsterdam. Dat is kunst, cultuur, architectuur, design en goed eten.”

“De rosse buurt is ingewikkeld. Het blijft een erotisch pretpark, waar de gekste dingen gebeuren. Kennelijk was de sluiting van een deel van de bordelen niet voldoende. Er zal nog dieper moeten worden ingegrepen op de infrastructuur.”

“Ook zullen we waakzaam moeten zijn voor de monocultuur. Neem al die Nutella- en wafelwinkeltjes. Die zijn er trouwens op een vrij onschuldige wijze gekomen. Toen een lief Jordanees ijswinkeltje haar vergunning niet op orde had, moest het sluiten, waardoor Amsterdam in het geweer kwam. Toen is de vergunning verruimd.”

“Airbnb klonk eerst ook schattig, maar het is uitgegroeid tot een gruwelijk groot monster. In Amsterdam zitten we inmiddels op 18 duizend plekken. Het loopt volledig uit de hand.”

“Vroeger ging je 2 weken op vakantie en deed je aan vakantieruil, maar tegenwoordig wonen de mensen niet meer in hun huizen. Ze willen met Airbnb lekker veel geld verdienen. Het een business model. Al dat Airbnb’en brengt de ziel van een stad in gevaar.”

“De stad Venetië heeft zo’n complex dossier. De meeste bewoners hebben hun huis op Airbnb gezet en zijn zelf ergens anders gaan wonen. Die dachten: leuk hier in Venetië, maar er zijn geen scholen meer, er is geen ziekenhuis, geen universiteit, geen werk, geen winkels… Daarvoor moet je op het vaste land zijn. Zo zijn ze weggegaan. Met alle gevolgen van dien.”

“In het voorjaar van 2014 is de balansdiscussie in Amsterdam echt losgebarsten. Hoe gaan we samen de problemen oplossen en blijven we een open stad, waar je goed zakendoet, graag woont en op bezoek komt?”