Zeist,
20
juli
2017
|
10:07
Europe/Amsterdam

Op adrenaline door Ontario

Schiphol, einde middag: Peter Broekman voelt een lichte spanning in zijn lijf als hij naar de vertrekhal loopt. "Let’s go get ‘em", zegt hij grappend tegen Agro-collega Olaf van Marrewijk. En dan vliegen de mannen naar Canada.

De mensen van Achmea – dit is het verhaal van Peter en Olaf. Recht voor z’n raap en grensverleggend.

Het is februari 2016 en koud in Toronto. De mannen stappen in een huurauto, rijden urenlang door het uitgestrekte Ontario. Vliegen naar Quebec en Vancouver. Bezoeken in 14 dagen 25 bedrijven die honderden, soms duizenden mijlen van elkaar verwijderd liggen.

Andere koek dan het Westland waar de kassen letterlijk zij aan zij staan. Peter groeide er op, plukte tomaten, sneed paprika’s en zag de evolutie in de kassenbouw. Van glasplaten op kniehoogte tot geavanceerde, energiezuinige glazen huizen met een nokhoogte van 8 meter.

Hij is jarenlang manager verzekeringen van Rabobank Westland voordat hij in 2012 bij Achmea Agro komt. Glastuinbouwpolissen afsluiten in het buitenland is een van de uitdagingen die er ligt. Nederland staat al vol glas. De markt groeit niet zo hard meer.

Over de grens worden juist steeds meer kassen gebouwd. Vaak door Nederlanders. Omdat verder geen enkel land kan bogen op ruim 80 jaar glastuinbouwervaring. En Achmea, met net zoveel ervaring in de sector, is een logische partij om risico’s af te dekken. Dat weten ze al een tijdje in Duitsland, België, Spanje, UK en Portugal. In Canada beginnen ze het nu ook te ontdekken.

De Canadezen worstelen met het verzekeren van kas en gewas, hoort Peter. Ze zijn aangewezen op geld gedreven Amerikaanse verzekeraars met weinig verstand van zaken. Partijen die zich na een jaar terugtrekken als blijkt dat de verdiensten tegenvallen, of na een schade de premie verhogen met 200 procent.

Hij doet marktonderzoek en concludeert dat er voor Achmea genoeg brood zit in de Canadese markt.In 2015 gaat hij er voor het eerst naar toe op een factfinding missie. Overal ontvangen de tuinders hem met open armen. De reis in 2016 is bedoeld om dat enthousiasme om te zetten in polissen. Vandaar de lichte spanning die hij voelt bij de kofferband.

De trip samen met engineer Olaf voert langs 25 bedrijven met vaak wel 40 hectare kas. Soms familiebedrijven maar meestal supermarktketens die investeren in de modernste kassen om zelf hun groente te kweken. Ze leven twee weken uit een koffer. Praten aan een stuk door over kassen en gewassen. Jongens van het Westland onder elkaar.

De bedrijfsbezoeken gaan ongeveer zo: De mannen lopen met de eigenaar de kas in. Tikken op het staal en weten of het goed is. Kijken naar boven, beoordelen de gootnokverbinding en stellen gerichte vragen over de warmtekrachtkoppeling. Ze knikken tevreden als ze zien dat een windgevoelige hoek van de kas steviger is gemaakt door gebruik van kleiner glas. De Canadezen zijn onder de indruk van deze verzekeringsmensen met zoveel specifieke kennis.

Met meer dan de helft van de glastuinders die ze bezoeken weten ze een contract te sluiten. En dan hebben ze nog beheersbaar geopereerd. Elk risico dat Peter in de boeken neemt, heeft hij gezien.

Het was een avontuur, zegt hij terugkijkend. Pionieren. Twee weken op adrenaline. “Ik vind dat mooi, iets uit niets maken. Van betekenis zijn voor ondernemers. Een beetje mee bouwen aan hun bedrijf.”

Het verhaal van Achmea is het verhaal van onze medewerkers. Met elkaar bouwen we komende jaren aan het Achmea van de toekomst

 

Reacties 1 - 7 (7)
Bedankt voor uw bericht.
e
17
February
2024
e
e
17
February
2024
e
e
16
February
2024
e
e
16
February
2024
e
e
30
October
2023
e
e
30
October
2023
e
e
12
October
2023
e