Erik Dijkstra
"We hebben een doel nodig. Zo worden we weer toleranter en nieuwsgieriger naar elkaar"
Erik Dijkstra
Zeist,
27
juni
2016
|
10:00
Europe/Amsterdam

We hebben een doel nodig. Zo worden we weer toleranter en nieuwsgieriger naar elkaars religie, cultuur en achtergrond worden.”

 

Erik Dijkstra (45) speelde in de top van de Nederlandse curlingsport. Dat is een soort bowling of petanque, maar dan met zware stenen op ijs. Bij deze precisiesport draait het om respect voor de tegenstander en de sport zelf; oftewel de Spirit of Curling. Dijkstra put er inspiratie uit voor het leven. Hij is intermediair tussen ICT en business voor de afdeling Leven van Achmea.

“Respect voor je tegenstander, je medespelers, het publiek en de spelattributen bepaalt de Spirit of Curling. Het is een gentlemen’s game. Er wordt zonder scheidsrechter gespeeld. Je regelt het onderling.”

“Vriendelijkheid, eervol gedrag en sportiviteit zijn bij curling daarom belangrijker dan winnen.”

“Op de middelbare school merkte ik voor het eerst wat onrechtvaardigheid betekent. Ik kwam thuis en vertelde mijn ouders dat ik straf had gehad. Nog voordat ik kon uitleggen wat er precies was voorgevallen, kreeg ik een tik om mijn oren. Kennelijk vertrouwde mijn ouders de docent - die ze nauwelijks kende - meer dan mijzelf. Daarmee zeiden ze eigenlijk: ‘wat je ook zegt, we geloven je niet, we luisteren naar de leraar.’ Terwijl je als kind in alle eerlijkheid wilde vertellen wat er was gebeurd.”

“Begin jaren ’80 liep ik mee in ‘Stop de neutronenbom’, de grootste demonstratie ooit in Nederland. Ik was toen tien jaar, maar het besef en het denken over wat mensen elkaar aandoen - en de stress en onrechtvaardigheid die dat veroorzaakt - begon vroeg in mijn leven.”

“Vaak zie je dat mensen als individu het beste met je voor hebben, maar in het grotere geheel regelmatig aan hun persoonlijke voorkeur voorbijgaan. Mensen spelen dan vaak een rol. Een rol die het meest sociaal wenselijk is binnen de context waarin ze zich op dat moment begeven.”

“Ik zoek voortdurend naar de waarheid, de Socrates-methode. Zijn aanpak was om voortdurend vragen te stellen waardoor hij de context beter begreep en de omstandigheden leerde kennen, waarin iets tot stand komt.”

“Wat solidariteit voor mij betekent? Zoals verzekeraars ooit zijn begonnen. Met z’n allen risico’s afdekken. Als het leven wat moeilijker wordt, help je elkaar.”

“In Nederland zijn we niet meer zo solidair. Dat zie je overal terug. We veramerikaniseren. De samenleving wordt steeds individualistischer en gericht op de korte termijn.”

“Neem de discussies rond de flexibilisering van de arbeidsmarkt, De politiek zou eigenlijk moeten zeggen: ‘Het lijkt zo alsof onze arbeidsmarkt flexibiliseert, maar dat tij gaan wij keren. Wij willen geen samenleving waarin het ieder voor zich is en God voor ons allen. We vinden dat het menselijker en eerlijker moet.”

“In het algemeen gesproken, is de politiek een spel geworden van het innemen van standpunten. Het referendum is daar het vleesgeworden voorbeeld van. Het vraagt niet door, maar vraagt alleen om een ‘ja’ of een ‘nee.’ Dat zie je overal terug in de politiek. Vaak wordt er een onderwerp uitgelicht, waar je alleen nog maar voor, of tegen kunt zijn. Terwijl het grotere plan meestal onderbelicht blijft. Jammer. Als je nou uitlegt waarom je bepaalde keuzes maakt en welke belangen je hebt moeten afwegen, dan ontstaat er meer begrip.”

“Nederland heeft een hoger doel nodig om solidariteit te creëren en te mobiliseren. Zo worden we weer toleranter en nieuwsgieriger naar elkaars religie, cultuur en achtergronden.”

“Vanaf de jaren ’90 hadden wij met onze gasopbrengsten hetzelfde kunnen doen als de Noren met hun olie: een fonds bouwen met een pensioen voor alle burgers. Wat doen wij? We dichten het begrotingstekort en helpen de banken overeind houden.”

“In het Lustrumboek van mijn dispuut, stond dat ik lastig en koppig ben. Toen ik dat voor de eerste keer las, raakte het me. Maar ze hebben gelijk. Ik heb moeite met me gedragen zoals andere mensen vinden dat het hoort”

“Wij voldoen aan de regeltjes en dus is het goed. Dat past heel erg bij de huidige wereld. Die is gefixeerd op processen. Ook al is het product belabberd… als alle stapjes binnen het proces maar zijn afgevinkt.”

“Mijn vader werkte bij de Rabobank. Hij was er trots op om voor een coöperatie te werken. Dat vond hij mooier, dan een beursgenoteerd bedrijf. Ik ook. Achmea zou alleen de coöperatieve gedachte oprechter mogen neerzetten en het winstoogmerk loslaten. Idealen kosten nou eenmaal geld.”

“Als ik het over zou mogen doen, dan word ik boswachter.”

 

Boilerplate

Hoe solidair is Nederland?

Vanaf begin 2015 is Achmea op zoek naar antwoorden op deze vraag. We vragen publieke figuren naar hun persoonlijke mening over solidariteit. Dat levert elke week nieuwe inzichten op. Lees eerdere blogs over solidariteit in Nederland en praat mee op Facebook!

Reacties 1 - 1 (1)
Bedankt voor uw bericht.
Job Grovenstein
28
June
2016
Mooi verwoord Erik, helaas draait het in deze wereld veelal om geld, mooi dat je soms ook andere geluiden hoort.