Zeist,
07
november
2016
|
08:00
Europe/Amsterdam

“Veel ouders zijn te veel met zichzelf bezig”

 

Tischa Neve (47) is kinderpsycholoog, gedragstherapeut en opvoedkundige. In het weekend vormt haar eigen gezin (met pleegkind) de crisisopvang voor kinderen die uit huis zijn geplaatst. “De meeste ouders hebben moeite om alle ballen in de lucht te houden.”

“Dreigen, straffen en sancties bij kinderen. Ik geloof er niet in. We gaan er in elk geval geen betere of fijnere wereld van krijgen.”

“Ik heb het liever over het grootbrengen van kinderen, opvoeden klinkt alsof je er van alles instopt. Je wilt ze meegeven wat wel en wat niet werkt. Zo leren ze met hun emoties omgaan en zich in anderen te verplaatsen.”

“Alle ouders kunnen opvoeden, maar in de hectiek van het leven raken ze het soms kwijt.”

“Ik zie zoveel vaders en moeders die door hun eigen problemen hun kinderen niet het leven kunnen geven wat ze verdienen. Ze zijn niet meer in staat zichzelf opzij te zetten. Zelfs pleeggezinnen lopen vast.”

“Vroeger werden problemen in gezinnen veel vaker opgelost in de naaste omgeving. Mijn moeder had ook pleegkinderen in huis.”

“De meeste ouders hebben moeite om alle ballen in de lucht te houden. Dit komt omdat ze de zorg voor kinderen met hun werk moeten combineren. Voorgaande generaties hadden dit niet. Mijn moeder was thuis. Ze ving alles op.”

“Ouders strugglen met te weinig rust. Het elastiek is te strak gespannen. Daardoor hebben ze minder geduld voor hun kinderen. Zodra die tegenwerken, dwars zijn of boos, knapt het elastiek snel.”

“Wanneer het niet goed loopt tussen ouders en kinderen, is dat te wijten aan te weinig contact en verbinding. Je kan het vergelijken met een relatie die niet lekker loopt, dan probeer je elkaar ook vaker te zien, eerder naar bed te gaan en meer te knuffelen”

“Zeker met pubers is contact de basis. Maar veel ouders zijn te veel met zichzelf bezig in plaats van met elkaar. Zo kan ik niet vaak genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om met het gezin aan tafel te zitten en echt interesse te tonen voor elkaar.”

“Het is een teken van de tijd; we zijn minder met elkaar bezig en meer met onszelf.”

“Een opvoedbewijs voor vaders en moeders zou zijn doel voorbijschieten. Elke ouder kan in de basis ‘heel goed’ opvoeden.”

“Je faalt niet als je vragen stelt over de opvoeding van je kinderen. Dat moeten we normaler gaan vinden.”

“Wanneer het misgaat met een puber, zijn kind en ouders uit elkaar gegroeid. Er is geen contact en verbinding meer. Probeer dan niet vanuit een machtspositie orde op zaken te stellen. Verdiep je in het leven van pubers en neem ze serieus.”

“In gebroken gezinnen is het nog lastiger om goed met elkaar in contact te blijven. Nog erger wordt het met gescheiden ouders die elkaar zwart maken. Begrijp ik niks van. Je hebt simpelweg het recht niet omdat te doen. Samen heb je gekozen voor je kinderen en jouw kind kan er niks aan doen dat jullie zijn gescheiden.”

“Nieuwe relaties, samengestelde gezinnen… Dat is de overtreffende trap voor de lastige weg. De kinderen kiezen elkaar niet uit en ook de relatie niet. Daarom is het essentieel naar de kinderen te blijven luisteren en ze serieus te nemen.”

“Als ouders beslis je niet, je bepaalt de kaders en kijkt naar elkaars behoeften zonder iets van hogerhand op te leggen.”

“Kijk net als je puber naar ‘Goede Tijden Slechte Tijden.’ Daarin komt van alles aanbod waarover je met ze kan praten: homo’s, trio’s, scheiden, depressies…”

“Ik weet nog goed dat ons pleegkind bij ons kwam. Ze was toen 16 jaar en had een vriendje. Aan mijn man Koen en mij vroeg ze hoe vaak ze haar vriendje mocht zien. Ik zei: ‘Jullie zijn 16 en 18, zitten allebei op school, jullie kunnen goed nadenken, wat lijkt jullie zelf een goed idee?’ Voor het eerst had ons pleegkind het gevoel dat er iemand naar haar luisterde.”

 

Reacties (0)
Bedankt voor uw bericht.