Jan Beesems
“Slechte dingen brengen ook iets goeds”
Jan Beesems
Zeist,
19
september
2016
|
08:38
Europe/Amsterdam

“Slechte dingen brengen ook iets goeds”

Op nieuwjaarsnacht viel de zoon van tekstschrijver Jan Beesems (57) van een flatbalkon. Na drie weken in kritieke toestand in het ziekenhuis en maanden revalidatie, is zijn kind nu op de weg terug. Beesems over solidariteit, zijn werk als vrijwilliger bij Diva Dichtbij en troost.

"Solidariteit is dat je meevoelt, meedoet en mensen ondersteunt die het minder goed hebben dan jij."

"Ik kom uit een groot katholiek gezin. Zeven kinderen met een hardwerkende vader en moeder. Mijn vader was sportjournalist bij de krant."

"Met het geloof voel ik mij niet meer verwant, alhoewel ik veel sympathie heb voor de rol van kerken, die het altijd opnemen voor de zwakken in de samenleving, de verslaafden, de vluchtelingen."

"Zorgdragen voor je naasten, dat blijft iets bijbels, iets universeels. Ik help de stichting Diva Dichtbij, dat is een organisatie met 11 professionele zangeressen die optreden voor dementerende ouderen in verpleeghuizen. Zij hebben via de muziek een manier gevonden om contact met ze te maken. Dit doen ze door van mens tot mens voor ze te zingen. Geen levensliederen, maar chansons en operettes. Ave Maria, we'll meet again van Vera Lynn… Muziek waar de 80- en 90-jarige bewoners mee zijn opgegroeid. "

"De emoties die je dan ziet langskomen, zijn magisch."

"Het zijn de artiesten die aanvoelen hoe dichtbij ze bij iemand kunnen komen. Ze bespelen de mensen op een persoonlijke manier en met een groot inlevingsvermogen. Daar hebben ze hun vak van gemaakt."

"Dementerende ouderen in verpleeghuizen zijn een vergeten groep. Er wordt weliswaar goed voor hun fysieke welzijn gezorgd, maar mensen met een cultureel hart verpieteren."

"Het is moeilijk omgaan met iemand die veranderd is. Ik weet het zelf. Mijn jongste zoon is op nieuwjaarsnacht van een flatbalkon gevallen en heeft drie weken kritiek gelegen. Hersenletsel. Zíjn persoonlijkheid is veranderd. Daar moet je mee om leren gaan. Dat is niet makkelijk."

"Je komt in een wereld terecht, waarvan je niet eens wist dat hij bestond. Zo onvoorstelbaar veel leed. Dan denk ik: ook hier, in de revalidatiezorg zou ik iets willen betekenen."

"Vroeger riep hij: 'ik ben thuis' Hij liep door het hele het huis te zingen, bijna op het irritante af. Dat is verdwenen. Hij is matter geworden."

"Ik heb qua zorg onderscheid leren maken tussen goed en oprecht empathisch personeel. De combinatie in één persoon is vrij uniek."

"Je kunt je vak wel uitoefenen, maar persoonlijke betrokkenheid maakt het echte verschil."

"Op de deur van de ziekenhuiskamer van mijn zoon hing het bordje met de naam dhr. Beesems. Wanneer de dokter aan zijn bed kwam, vroeg hij: 'Meneer Beesems, hoe maakt u het vandaag?' Daar kon ik boos om worden. Zij zien geen jongen van 18, een mens, maar een patiënt."

"Troostende woorden zijn niet: 'Het komt wel weer goed.' Waar het om gaat, is dat iemand je laat merken, dat hij weet wat je doormaakt. Dat kan met woorden, maar het kan ook in een gebaar zitten."

"Mijn leven is anders geworden. Het staat nu voor een groot deel in het teken van de zorg voor mijn zoon. Als het werk daar soms voor moet wijken, dan is dat maar zo."

"Toen hij nog aan het terugkomen was kon hij rare dingen zeggen tegen vrienden die alles voor hem waren. Soms stuurde hij ze zelfs weg. "Ga maar weg jij". Toch zijn zij hem blijven opzoeken in het ziekenhuis en in het revalidatiecentrum. Ook nu hij thuis is, komen ze hem ophalen en betrekken ze hem overal bij. Ik heb daar veel respect voor. Het is ook een vorm van solidariteit."

"Als je veel meemaakt, leer je met meer afstand naar de gewone dingen te kijken."

"Mijn zoon moet veel dingen opnieuw leren. Lezen bijvoorbeeld. Hij deed een studie tot filiaalmanager van een supermarkt. Hij is nu weer langzaamaan aan het werk bij Jumbo, vakkenvullen. Dat is pittig. Hij weet niet meer zo goed waar alles staat."

"Slechte dingen brengen ook iets goeds. Wie dichtbij je stond, komt nog dichterbij en wie iets verderaf stond, komt iets dichterbij."

Boilerplate

Hoe solidair is Nederland?

Vanaf begin 2015 is Achmea op zoek naar antwoorden op deze vraag. We vragen publieke figuren naar hun persoonlijke mening over solidariteit. Dat levert elke week nieuwe inzichten op. Lees eerdere blogs over solidariteit in Nederland en praat mee op Facebook!

Reacties (0)
Bedankt voor uw bericht.